Τον αγαπημένο των θεών, Wolfgang Amadeus Mozart (1756-1791), τον επονόμασαν Ραφαέλο της μουσικής. Ίσως γιατί τα χρώματα, η ιδανική ομορφιά, η ζωή που πάλλεται μέσα από τον χρωστήρα του μεγάλου αναγεννησιακού ζωγράφου αντιστοιχεί στους μουσικούς φθόγγους με τους οποίους ο Mozart μετουσιώνει τα πάντα σε θεϊκούς αρμονικούς ήχους. Ίσως γιατί και οι δυο τους ήσαν ασύγκριτοι στη σύνθεση, στην αίσθηση των αναλογιών και στη χάρη. Ίσως γιατί άφησαν ημιτελές το τελευταίο έργο τους, πέθαναν τόσο νέοι και έγιναν μύθοι και οι δυο. Τι σημασία έχει αν τους χωρίζουν πάνω από 250 χρόνια, όταν η υψηλή τέχνη τούς ενώνει; Αυτή την αίσθηση, της υψηλής τέχνης, μας άφησε η εξαίσια ερμηνεία του αρχιμουσικού Βασίλη Χριστόπουλου με την Κρατική Ορχήστρα Αθηνών, τη βραβευμένη Χορωδία Arnold Schoenberg και τους Σολίστ Μυρτώ Παπαθανασίου, Θεοδώρα Μπάκα, Juan Sancho και Vito Priante στο Requiem του Mozart, σε συμπαραγωγή του Μεγάρου Μουσικής Αθηνών και με την ευγενική υποστήριξη της Ομοσπονδιακής Δημοκρατίας της Γερμανίας, στις 8-4-15 στην –ασφυκτικά γεμάτη– αίθουσα «Χρήστος Λαμπράκης».

Πηγή:diastixo.gr